abuk subuk rüyalar volüm bin beşyüz

Yine savaş yine savaş,nedir bu anlamadım.Sabaha karşı cin olduğu söylenen siyah kıyafetli, zayıf, siyah uzun saçlı bir kız gördüm.Dağın tepesinde bir taşın üzerine bir oturuyor bir kalkıyordu.Orada yaşıyor gibiydi ama onu ben ve kuzenim dışında kimsecikler göremiyordu.Sadece biz birilerine söylediğimiz zaman o kişinin görebileceğini farkettim.3. Olarak yakın bir arkadaşıma söytlüyordum kızın orada olduğunu ve cin olduğunu ,o da bunun üzerine,cin lafının sadece 3 ağız değişmesi gerektiğini söylüyordu.Sanırım daha fazla bahsedilmesi kötülük getirirmiş.Cini bir ara avşada eski evimizde görüyorum.Zaten o gördüğüm tepe de oranın tepesi ve arkadaşlarım da orada yaşayan insanlardı.Evin içinde garip bölmeler var oralara girip konuşuyoruz nedenini bilmiyorum cinden korktuğumuzdan mı yoksa başka birşey mi...
Bu böyle sürüp giderken yine aynı yerde bir anda denize bir bomba düşüyor.Siyah dumanlar çıkıyor.Evimizin oraya gelmezler diye düşünürken bir anda ateş açıyorlar bize doğru.Karşımızda dayım ve yengem piknik yapıyorlardı bundan önce ,kuzenim de karşı komşumuz göya köpek almış,onun köpeğini seviyordu.(gördüğüm de daha önceden kuzenimin çok korktuğu bir köpek)tam bu sırada ateş açıyorlar,yine de çok fazla korkmuyoruz ,uçaklara bakıyorum,kırmızı kuyruk bölümleri var beyaz renkteler ama kanatları yok,uzay gemisi gibi küçük birer.Ateşten korunmak için içeri kaçıyoruz.Yere çömeliyoruz ,saklanıyoruz vurulmamak için.Annem içeri girmeden önce bir laf ediyordu yanlız.Şöyle bişey "korkak sanacaklar bizi hemen kaçmayacağım" gibi bişey.Hiç beklemediğim bi laf bu çünkü kurşunlar yağıyor üstüne.Bir süre sonra sesler biraz kesildiğinde dışarı çıkıp bakıyorum dayımlardan eser yok,karşı komşular da hala panjurlarını kapatmaya çalışıyorlar.Sanırım böyle bitiyordu.
Bir bağlantı kuramadım gerçekle.Sadece cin görmek kötülük habercisiymiş,hadi hayırlısı ..

the limon

Rüyamda savaştaydım bu sabah,bir bebeği kurtarıyordum ve ilgisiz annesinin önüne koyuyodum kedi yavrusunu koyar gibi,ilgilenmiyordu kadın...

Bugün garip garip hayaller kurdum.



Eve gelince limonata hariç içecek bişey yapamayacağımı fark ettim.Buzdolabını açtım.Limonlar oradaydı.Hepsi birer katil gibi yüzüme bakıyordu.EVET.Hangi gözüme zehirli sularını fışkırtacaklarını düşünüyorlardı muhakkak.İçlerinden enn iri olanı seçtim.Artık elimdeydi elebaşı...Hiç bir savunması yoktu.
Bıçağı tam kalbine sapladım.Kanlar akmaya başladı.İşlediğim cinayetin izlerini yok etmek için mermerleri sildim.Hiçbir iz kalmamalıydı.Zanlı olduğum, mermerde katil limonların bıraktığı zehirli sıvısının bulunmasıyla çok kolay anlaşılabilirdi.Bu yüzden zehir, mermere zarar vermeden izleri silmeli ve olay mahalinden kaçmalıydım.Önce cesedi tanınmayacak hale getirmeliydim.Karnından bacaklarını iyice ayırdım.Bıçağı temizledim.Orada gördüğüm ilk delici aleti aldım.Fişe taktım.Cesedi parçalamalıydım.İç organlarıyla derisini ayırdım.Kanları her tarafa bulaşmıştı.Bezle temizleyemeyecektim bu zehirli sıvıyı artık.Bir kaba koymaya karar verdim.Önce sıvıyı bardağa koydum.Sonra parçaladığım iç organlarını tekrar bedenine koyarak çöpe attım.
Nasıl bir ölüm olduğunu anlayamacaklardı.Kanı çekilmiş.İç organlarının yerleri değişmiş ayva biyiklüğünde ve iki parçaya ayrılmış dev bir limon yüzünü ekşitmiş yatıyordu çöpte.Kanları sarı renkliydi.En sonunda ne yapacağımı bulamadığımdan yok etmek için içmeye karar verdim.Daha önce bu zehirin şekerle etkisiz hale geldiğini duymuştum.Biraz da su koydum içine, kolayca yutabilmek için.Karıştırdım.Etraftaki tüm alet edevadı iz kalmayacak şekilde temizleyip yerlerine kaldırdım.
Şimdi bilgisayarın başındayım.Adına limonata diyorlarmış bu limon katlinin.Son yudumu da aldım.İçim buruk (ağzım) ...ama pişman değilim!

ara

Bu zaman dilimini yazmam gerektiğini düşünüyorum aslında,belki hayatımın en tatlı anıları olmaya aday olan bu günleri yazıya dökmeyi kaçırmak, çok keyifli sayılmaz.
Aslında sıkıntılı bir dönem evet, aynı zamanda da ilk kez "kendi" hayatıma sağlam bir adım atma çabası benimkisi.
Bugün bi kaç eski arkadaşım bana, çok hırslı olduğumu duyduklarını söyledi.
Hayır efendim hırslı değilim sadece...biraz şeyim şeyy....kelime tam olarak karşılamalı bunu ;azim olabilir evet azimliyim ama hırs yok
Hırs iyi bişey mi ona da karar verebilmiş değilim ;ama insanlardan hırslı lafını duyunca hep kaçmaya çalıştığım, şu at yarışı misali yapılan sınavlar geliyor aklıma ve "ay yok canım ne alakası var tövbe tövbee haşaaa " demek geçiyor içimden.Ben hep bundan kaçmaya çalışırken hırsın gelip beni bulması çok korkutucu.

Çizim konusunda çok bariz problemlerim kalmadı, bu yüzden biraz rahatım.Keyif almaya bakıyorum artık yaptığım işten,ne kadar rahat olursam ne kadar amacımı düşünerek çalışırsam o kadar iyi çıkıyor ,tamamen psikolojik birşey.İnsanın ruhunu kağıda yansıtması beni çok şaşırtıyor.Son derece büyülü bir olay benim için.Bir şey daha farkettim.İnsanın çizeceği konuyu hayal edebilmesi kalemi tutmaktan önce geliyor.Hayal edebildiğim herşey iyi kötü çıkıyor ama ne zaman ki hayallerim tıkalı kalsa işte o zaman boş kağıt beyazlığıyla gözümü almaya başlıyor.
İşte durum raporu bu ara biraz daha yavaş tempo gitmeye karar verdim.Sıkılmak istemiyorum.Sanırım böylesi daha iyi ...


not:Sanırım yakında bir daktilo sahibi olacağım.O zaman şu blog hedesine belki daha farklı bi boyut kazandırabilirim.:D

hoppala

Garip başladı gün.Daha doğrusu başlamadan garipti.Anlamsız bir sıkıntı var havadan mı bilmiyorum ,halbuki mutluyum..neyse
Geceden bilgisayarı birkaç şey için açık bırakmıştım,sabahın bir körü kendiliğimden uyanınca onu kapayıp tekrar uykuya daldım ve korkunç rüyalar silsilesi başladı.
Sınav haftasıyla çok ilgilenmediğim halde rüyamda sınav haftasınds sınavlardan boğuluyordum bir arkadaşımla sınavlar hakkında konuşuyoruz fakat bu beni inanılmaz sıkıyor sürekli sınav oluyoruz aralıksız ve bir süre sonra bunun da bir rüya oldugunu ve gerçekten sınav olmak üzere uyandıgımı görüyorum ta ki bunun da bir rüya oldugunu anlayana dek
daha sonra iki tane çikolata gördüm bağımsız bir şekilde ne demek acaba ..hımm ama hoştu
gün yine de güzel başladı ama sonlara doğru içim sıkıldı ,nefessiz kaldım yine ,dediğim gibi hiçbir sorun yok ama mutsuzluk hastalıgına kapılmış gibiyim ..niçin böyle oluyor bilmiyorum,okuldan çıktım ev alışverişi için markete girdim ama herşeyi aldım markalarına karar veremedim bıraktım bi daha aldım bıraktım filan sonra 3 paket kahve alıp çıktım bunaldım filan

şu an baya iyiyim,zıpzıp modundayım vakit öldürüyorum az önce çizdim hatta...herşey iyi gidiyor yani.. bozulmacak dimi..evet evet :D

ne içimde tutabiliyorum
ne de üzülmene dayanabiliyorum pamuk
geçecek hepsi yanımda kal
boğmayacağım bir daha kimseyi abuk sorunsallarımla
söz vermeye çekiniyorum ama içimden gelen
bu..
rüyam

s.o.s.

acaip bi sinirlilik uyumsuzluk asilik sözkonusu aynı zamanda da garip bir yorgunluk halsizlik her an..bir türlü rahat edemiyorum
sinir sistemim çöktü sonunda ehi ehieihi hi hi iii böhüeaaaa :S bunu da başardım:)