keyf

Geceleri şehrin sessizleşmeye başladığı saatlere bayılıyorum.
Camı açarım uzaktan uğultular gelir birkaç araba geçer ardarda,sonra sessizlik,serin bir hava girer içeri ama rüzgarsız,içerde çok çok kısık sesle bi müzik çalar ama duyamam onu pencerenin kenarında otururken.Önümde defne ağacı hafif hafif salınır bir sağa bir sola.Ya kahvemi alır ay ışığının odama girmesi için perdeleri açar keyif yaparım,ya da aklımdan inanılmaz bir hızla geçen cümleleri yakalamaya çalışır oturur bir tütsü yakar yazmaya başlarım.Eğer radyo açıksa dj son derece yumuşak veya belki de erotik diye tabir edilebilecek,biraz da uykulu bir sesle sonraki 3-5şarkıyı birden anons eder ve birkaç söz söyler hüzünlüsünden.
Bir de küçük masa lambamım altında resim yapardım eskiden sabaha kadar,nasıl zevkli olurdu o resimler,şimdi o kadar eğitim aldığım halde o zevki alamıyorum bir türlü,neydi acaba bu keyfi veren insana,her ne ise ,tekrar bulmak istiyorum onu ...